Maandag is al jaren mijn wekelijkse recuperatiedag. Een dag alleen thuis waarop ik herstel van een week ervaringen, stress, indrukken. Een dag waarop niets moet en alles mag. Door omstandigheden was het er al van voor de Kerstvakantie niet meer van gekomen. Vandaag heb ik eindelijk weer een dag voor mezelf. Sven is werken, Andrea is naar school en Quinten slaapt nog. (Eigenlijk had het er vorige week al van moeten komen maar een dagje spoed met mijn zoon stak daar stokken in de wielen.)

Vanmorgen ben ik begonnen met het opruimen van keuken, eetkamer en living. Gezorgd dat mijn dochter en ik een ontbijt hadden en dat Andrea klaar geraakte voor school. Dit alles met een muziekje op de achtergrond. Zingend en dansend deed ik de afwas. Na het ontbijt nog dansfeest gehad met mijn dochter. Een heerlijke, ontspannen start van de dag.

Toen ik om 9:00 uur thuiskwam van de rit naar school voor mijn dochter ben ik eerst gaan mediteren. 20 minuutjes zitten om zo de onrust in mijn hoofd een plaatsje geven. Daarna even naar bed om mijn lichaam te ontprikkelen (volledige stilte in huis, geen beweging om me heen en zo donker mogelijk). Deze rust in mijn hoofd en lichaam zijn voor mij essentieel om te blijven functioneren. Het was heerlijk dat dit weer kon.

Ondertussen zit mijn tweede was in de wasmachine. Heb ik mijn zoon wakker gemaakt. Staat het eten voor vanavond te ontdooien (spaghettisaus die ik gisteren maakte).

Recuperatie betekent niet dat ik niets doe. Het betekent dat ik datgene doe waar mijn hoofd en lichaam op dat moment behoefte aan hebben. Nu ga ik een tas thee drinken in het zonnetje dat naar binnen schijnt. Daarna moet ik nog wat administratie doen, de les van vanavond voorbereiden en zorgen dat mijn zoon braafjes zijn revalidatieschema aanhoudt. Waarna de recuperatietijd er wel weer zal opzitten en ik mijn dochter weer van school moet halen.

De tijd vliegt snel. Maar op maandagen probeer ik bewust te genieten van elke seconde die ik heb.